Het ontwerp voor de toren, die door ons tot ‘De Driemast’ werd gedoopt, is een symbolische verwijzing naar 3 belangrijke elementen die mede de identiteit van Terneuzen bepaalt. Namelijk de sage van de Vliegende Hollander, de belangrijke positie van het havengebied en de industrie dankzij zijn ligging aan de Westerschelde, en de herinnering aan de afgebroken watertoren.
De toren bestaat uit 3 verticale kokers. Deze 3 kokers zijn een numerieke verwijzing naar de 3 masten van de Vliegende Hollander. Tijdens de wandeling naar het hoogste uitkijkpunt wordt de sage visueel voorgesteld aan de hand van perforaties in het afwerkingsmateriaal (cortenstaal). Het verhaal wordt dus letterlijk verankerd in de drie masten en vormt zo een permanente tentoonstelling voor jong en oud. Zo houdt het ICOON de sage levendig.
Bijkomend is elke toren ook een verwijzing naar de 3 belangrijke basiselementen op de site: land, water en lucht, ofwel Terneuzen, Westerschelde en uitkijktoren.
Het materiaal cortenstaal werd gekozen als verwijzing naar het havengebied & de industrie. Het cortenstaal is een symbiose tussen het aanwezige metaal van de schepen, containers en pijpen op de site en het corroderend effect dat (zee-)water heeft op metaal.
Daarnaast verwijst de rode kleur van cortenstaal ook naar de rode zeilen van het spookschip, de Vliegende Hollander.
De toren wordt op een ronde, betonnen sokkel geplaatst. Deze sokkel vangt in eerste instantie de helling van het terrein op en zorgt voor een stabiele ondergrond.
Bovendien heeft de ronde sokkel dezelfde diameter als de oude watertoren, maar steekt deze gemiddeld slechts 1m boven het maaiveld uit.
De oude watertoren herrijst als het ware. Binnenin de sokkel zal er een schoenzoolhoog laagje water staan. Dit laagje water versterkt het idee en de link met de oude watertoren.
De slingerende trappen en verschillende rustpunten (platformen) laten de bezoeker toe de grote variatie aan kwaliteiten die Terneuzen te bieden heeft op verschillende niveaus waar te nemen. Zo geeft de toren zicht op de activiteiten in de nieuwe sluis, het historisch en het nieuwe stadsdeel, de Westerschelde met de grote verscheidenheid aan schepen en het zicht naar de buren van de ‘nare’ kant.
Wij ontwierpen een oriëntatiepunt in het landschap die symboliek als essentiële eigenschap heeft. Symboliek en diepere waarde kan zich huisvesten in de vorm, materialiteit en beleving van onze toren. Toch is de toren bescheiden en niet excentriek. Rust en eenvoud zijn belangrijke elementen op deze site. Zo gaat de aandacht van de gebruiker ook terug naar de essentie: een uitzichtpunt beklimmen om zicht te krijgen over de haven en de stad.
